Cela Nr.3
Zespół powstał w odległym 1985 roku w Grudziądzu jako Zanik Pamięci z inicjatywy
Mikiego (bas) i Dee Dee'iego (gitara). Wkrótce dołączyli do nas Kurdupel (wokal)
i Gruby (perkusja). Wpływ na naszą muzykę, co było słychać od samego początku,
miały kapele punk 77 (Sham 69, SLF, Buzzcocks, Clash), a nade wszystko Ramones.
Tworzeniem kawałków zajął się Miki, którego czynnie wspierał Dee Dee.
Pierwsze nasze występy miały miejsce w ramach różnego rodzaju przeglądów młodzieżowych,
dopiero w 1986 roku daliśmy pierwszy samodzielny koncert. W tym samym roku zmieniliśmy
nazwę. Jej przyczyna była prozaiczna - po prostu istniał już zespół w kraju
o takiej nazwie. Wtedy pojawił się pomysł żeby nazwać się Cela nr 3, pomysł
ten zrodził się w związku z pewnym wydarzeniem, które miało miejsce podczas
wyprawy kilkudziesięciu kolesi z Grudziądza na koncert do Torunia. Już w momencie
odjazdu pociągu chłopaki, racząc się wcześniej sporą ilością piwa, nie pamiętali
po co i gdzie w ogóle jadą. W drugiej minucie naszej podróży ktoś przez przypadek
wybił w pociągu szybę i jak się okazało był to koniec naszej wycieczki. Nie
wyjechaliśmy nawet z miasta, na następnej stacji powitały nas oddziały Milicji
Obywatelskiej (MO) i Zmechanizowanych Oddziałów Milicji Obywatelskiej (ZOMO).
Zaczęły się rutynowe działania służb czyli wykopywanie wszystkich z pociągu
przy użyciu pałek, po czym wrzucono nas do samochodów i zawieziono na komendę,
a co niektórych do izby wytrzeĽwień. Po dokładnym przesłuchaniu wszystkich uczestników
wycieczki, którzy znaleĽli się na komendzie zapakowali nas do aresztanckich
cel, by każdy mógł odpocząć po męczącej podróży. Wreszcie po kilku godzinach
wypisano nas do domu, wcześniej robiąc wszystkim pamiątkową fotkę do milicyjnego
albumu, oczywiście z obowiązkowym numerem ewidencyjnym. Podczas wspomnień z
pobytu w celach, wybraliśmy taką, w której siedziało najwięcej kolesi i w ten
sposób mieliśmy gotową nazwę.
Od założenia kapeli próby odbywaliśmy w niewielkim klubie w tzw. Leśniczówce,
gdzie też w kwietniu 1987 r. nagraliśmy w typowo amatorski sposób 30 minutowe
demo. Kasetę z tym materiałem wysłaliśmy do Jarocina i ... zostaliśmy zakwalifikowani.
Zagraliśmy na małej scenie, i jak się okazało z dobrym skutkiem, zaczęły napływać
z całego kraju propozycje zagrania koncertów. Otrzymaliśmy nawet list z Chicago,
który pomógł nam w załatwieniu prób w zdecydowanie lepszych warunkach, a mianowicie
w Grudziądzkim Domu Kultury, gdzie mieliśmy do dyspozycji własne pomieszczenie
wraz ze sprzętem. W tym czasie odchodzi niestety z kapeli jej podpora - Miki,
jego miejsce zajmuje Sworek, który zagrał z nami już w Jarocinie, ale i ten
długo nie zabawił w zespole. Na bas wskoczył dotychczasowy perkusista - Gruby,
a za perkusją zasiadł Kleks. Uzupełnił ten skład Tito, który zaczął grać na
klawiszach oraz wspierać głosowo Kurdupla.
To właśnie w tym składzie jesienią 1987 r. nagraliśmy nasz pierwszy półprofesjonalny
materiał , który podsumowywał działalność zespołu z lat 1985-1987, m.in. Piwo,
Fantastycznie, Milczysz, Pralnia mózgów, Czy to ważne, Cela nr 3. Jeszcze w
trakcie jego realizacji nastąpiła kolejna zmiana w składzie, zespół opuścił
Kleks a jego miejsce zajął Kolczyk. Stąd kilka utworów na wspomnianym demo grał
Kleks, pozostałe zaś Kolczyk. Robiąc na próbach nowe kawałki, po części zrobione
przez Mikiego (choć już nie grał w Celi nadal tworzył piosenki), po części przez
Dee Dee'iego oraz Tita, dawaliśmy coraz więcej koncertów, m.in. w Bydgoszczy,
Toruniu, Białymstoku, Elblągu, Złotowie, Pile etc.
Na początku czerwca 1988 r. zdecydowaliśmy się nagrać nasz nowy 30 - minutowy
materiał, na który składały się m.in. Wojsko, Afganistan, Kominek, Telegram
II. Nadal dużo koncertowaliśmy i robiliśmy to coraz lepiej, niestety wkrótce
o Grubego upomniało się LWP i trzeba było szukać nowego basisty. Zanim to nastąpiło
pod koniec grudnia 1988 r. zorganizowaliśmy w naszym mieście dla Grubego pożegnalny
koncert. Obok nas wystąpiły jeszcze dwie lokalne kapele, niestety nam nie było
dane wówczas zagrać. Jeszcze podczas występu jednej z nich impreza została przerwana.
Jak się okazało zbyt dużo ludzi chciało wejść na koncert, poleciały szyby i
było po wszystkim. Na początku nowego roku miejsce Grubego na basie zajął Gregas.
I w takim składzie zrobiliśmy nasz trzeci, "studyjny" materiał - m.in.
Nuda, Dom, Mrągowo, Spiker, Szum etc. W 1990 roku część naszych kawałków, które
nagraliśmy na wspomnianych trzech sesjach, znalazły się na wydanych przez Patryszkę
dwóch kasetach - "Kwiaty" i" Lustro", wznowionych w 2000
r. przez GRS Tapes. Wracając do naszej historii - w 1989 roku, a ściśle mówiąc
pod koniec tego roku zaczęło dochodzić w kapeli do różnych nieporozumień, co
mogło być zapowiedzią tylko jednego - rozpadu. W tym czasie, jak też na początku
1990 r. daliśmy jeszcze kilka koncertów. I to był faktycznie koniec zespołu.
Ostatni nasz występ miał miejsce wiosną 1990 r. w Chełmnie, gdzie zagraliśmy
z Oi Polloi. Z kapeli odeszli Kolczyk, Kurdupel i Tito, którzy wyjechali z Grudziądza,
a pozostali nie mieli ochoty tego ciągnąć.
Po pięciu latach Dee Dee (gitara), Gruby (bas) i Gregas (gitara) postanowili
reaktywować Celę. Do Grudziądza wrócili akurat Kolczyk (perkusja) i Kurdupel
(głos), którzy dołączyli do nas, i w takim składzie rozpoczęliśmy próby. Pierwszy
nasz koncert po wznowieniu działalności zagraliśmy w Jastrowiu, potem przyszły
następne. Niestety nasza radość związana z możliwością ponownego grania została
przerwana w 1996 roku przez śmierć naszego wokalisty - Kurdupla. Osoby, której
specyficzny głos kojarzył się przez tyle lat z muzyką Celi. Stanęliśmy po raz
kolejny przed wyborem, rozwiązać się czy dalej kontynuować działalność, teraz
bez Kurdupla. Wiedzieliśmy, że ten drugi wybór będzie bardzo trudny, kto bowiem
zastąpi głos Kurdupla ? A jednak zdecydowaliśmy się dalej grać, a jego zastępcą
został Gruby czyli nasz basista, który pełni tę rolę do dzisiaj i myślimy, że
robi to dobrze.
Teraz graliśmy w czteroosobowym składzie, na próbach przypominaliśmy sobie nasze
stare kawałki, a także robiliśmy nowe. Ich autorem od teraz stał się Gruby.
Zaczęliśmy koncertować, m.in. braliśmy udział w kilku edycjach Punkowej Orkiestry
Świątecznej Pomocy w Krakowie, ponadto w Rzeszowie, Poznaniu, Wrocławiu, Krakowie
czy Katowicach. Właśnie koncerty w tych dwóch ostatnich miastach zostały udokumentowane
na wydanej przez GRS Tapes w 2000 r. kasecie "Live", na której przypomnieliśmy
stare, a także zagraliśmy nowe kawałki. W międzyczasie kilka naszych utworów
ukazało się na składankach - "Był sobie Jarocin", "Polska scena
punk".
W 1999 r. miała miejsce jeszcze jedna zmiana personalna, odszedł z zespołu Gregas,
który wyjechał z Grudziądza, na jego miejsce przyszedł Kandyba. Wielkim przeżyciem
było dla nas w ostatnich latach koncertowanie wspólnie z takimi zespołami jak
Angelic Upstarts, GBH czy Guitar Gangsters. Nasza aktywna działalność koncertowa
dała nam także możliwość, po raz pierwszy, wejścia do profesjonalnego studia
nagraniowego. Miało to miejsce pod koniec czerwca 2000 r. w studio Maćka Puto
we Wrocławiu, gdzie zrealizowaliśmy nasz nowy materiał - 12 utworów uzupełnionych
o 5 starych w nowych wersjach. Ostatecznie został on wydany przez "Alternati
Project" na początku 2001 r. na CD i kasecie (na kasecie znalazł się tylko
nowy materiał bez wspomnianych 5 starych kawałków, które ukazały się tylko na
CD - jako bonusy).
Nadal aktywnie udzielamy się i oczekujemy propozycji od organizatorów koncertów.