Rezo - Śro 23 Kwi, 2008 Twoja sprawa co o tym myślisz. Gdyby nie Marks to kto inny sformułowałby taką teorię 
Znajdź mi obiektywną opinię... MS - Śro 23 Kwi, 2008 Stan: Obawiam sie, ze akurat w tej sprawie Marks mial sporo racji. Z reszta czerwoni tak naprawde wymienili stara religie na nowa, a Stalin polozyl swojego mistrza-Lenina w sanktuarium, w ktorym lezy on do tej pory. Tak wiec slowa proroka potwierdzily sie w dwojnasob (-: Dev - Śro 23 Kwi, 2008 to bardzo ciekawa teoria z tym opium. ale punkt widzenia zależy od punktu siedzenia, wszystko jest względne, każdy mierzy swoją miarką, ble ble ble 
do dosłownie wszystkiego można dorobić "właściwą" ideologię. na myśl przychodzi mi tłumaczenie złodzieja w sądzie, jakoby on ukradł samochód. a przecież biedak chciał "pożyczyć" tylko koło, do którego był tenże dokręcony 
Ryszard - Śro 23 Kwi, 2008 Oj, Marks mylił się dopiero przy tworzeniu systemu politycznego. "religia to opium dla mas" czy "byt kształtuje świadomość" to zupełnie przemyślane i sensowne sentencje. Nie ma co wrzucać do jednego worka wszystkich wypowiedzi jednego gościa. To, że nie miał racji w jednej kwestii nie implikuje, że nie miał racji nigdzie. magdalenik - Śro 23 Kwi, 2008
implikować znaczenie: 1. przypisywać komuś jakieś cechy; 2. pociągać za sobą; 3. implikować się - wynikać z siebie wzajemnie 
Biały - Śro 23 Kwi, 2008 czepialska ;P Człowieka już tak matka natura stworzyła, że wierzy w różne rzeczy. Ryszard - Śro 23 Kwi, 2008 eee, coś się nie zgadza? "implikować" od "implikacja" z logiki. W tym kontekście chodziło o '2. pociągać za sobą; '. O co ci chodzi? 
Nieja - Śro 23 Kwi, 2008 Zabrakło chyba słowa "faktu" czy innego dopełnienia po implikuje 
Ryszard - Śro 23 Kwi, 2008 "...że nie miał racji nigdzie." ...? Stanzberg - Czw 24 Kwi, 2008
Marksowskie "twierdzenie" o religii nie uwzględnia olbrzymiego spektrum elementów, które jako "nienaukowe", wielki racjonalizator pominął. Mówię przede wszystkim o doświadczeniu mistycznym i wszystkim co się za tym kryje. Dla Marksa coś takiego nie istnieje, bo nie da się zbadać w warunkach laboratoryjnych. No wybacz...
To jest totalna bzdura, o której nawet dzisiejsi neomarksiści wypowiadają sie z rezerwą. Nie chce mi się sięgać głęboko do historii filozofii, ale po Marksie było kilka nurtów, które jednoznacznie zaprzaczyły prawdziwości tej tezy (sprawdź sobie Heideggera i Sartre'a chociażby). Zresztą, to jest twierdzenie mocno przesiąknięte (jak wszystko w Marksie), potrzebą polityczną. Tę rzecz Karol i jego entuzjaści doprowadzili do perfekcji: tworzenie tez na potrzeby teorii. Tak jak dopasowywanie teorii do warunków (robią tak też anarchiści - ale powiedzieć o nich "lewacy", to oczywiście: kłamstwo  )
To są wszystko alogiczne bzdury, nie pamiętam, jak się to generalnie nazywa (historycyzm, heglizm?). MS - Czw 24 Kwi, 2008
Ryszard - Czw 24 Kwi, 2008 Nie jestem neomarksistą. To, że po Marksie były inne nurty nie ma nic do rzeczy. To, że twierdzenia jest 'przesiąknięte potrzebą polityczną' nie oznacza fałszywości twierdzenia. Nie sięgaj zatem 'głęboko do historii filozofii' i przedstaw swoje zdanie. Stanzberg - Czw 29 Maj, 2008 Trochę się dyskusja odleżała, ale chyba warto pociągnąć dalej.
Clue twierdzenia Marksa był fakt, że świadmość jest kategorią niesamodzielną wobec bytu, o czym rzekomo mówi empiria. Tymczasem pytanie, czy istnienie i działanie świadomości zachodzi niezależnie od bytu jest znacznie bardziej fundamentalne i złożone, , niż próbuje się dowodzić na przykładach typu a posteriori, niby to "z życia wziętych". Nie muszę chyba przypominać, że zasady ogólne mają wyższą rangę niż szczegółowe. Z tego typu prawami fundamentalnymi jest trochę tak, jak to, że I zasada Newtona jest praktycznie nie do dowiedzenia na Ziemi. Nadal upieram się, że byt nie określa świadomości, a być może jest wręcz odwrotnie.
Z tego względu uważam, że o rzeczywistości znacznie więcej mówią pytania, nie odpowiedzi. Tu jest pytanie, czy świadomość w pewnych sytuacjach może istnieć niezależnie od bytu, oraz czy może istnieć świadomość związana z bytem na innej zasadzie niż podległości. Wydaje mi się, że tak, ale to są czyste spekulacje bez zastosowania praktycznego. MS - Pią 30 Maj, 2008 Wiesz, Stan, ja jestem behawiorysta (a wiec empirysta) i dlatego bede zawsze staral sie szukac regul wyciagajac wnioski z obserwacji ich skutkow, a nie z samego wewnetrznego przekonania. Dlatego uwazam, ze jesli chcemy jakas teze obalac, to wlasnie poprzez odniesienie do rzeczywistosci i nijak inaczej. Podobnie w kwestii oceny doswiadczenia mistycznego. Jesli nic, poza czyims prywatnym przekonaniem, nie swiadczy o wyzszosci jednego doswiadczenia mistycznego nad drugim, to nie bede twierdzil o istnieniu zadnej wyzszosci. W moim przekonaniu wszystko i tak sprowadza sie do sygnalow elektrochemicznych w mozgu, wiec coz za znaczenie ma ich pierwotne zrodlo? A do badania teorii fizycznych juz dawno nie wystarcza codzienne doswiadczenie. Dlatego buduje sie wielkie teleskopy i akceleratory. Podstawowym fundamentem fizyki (niektorzy twierdza, ze nauk w ogole) jest doswiadczalna weryfikowalnosc.
Mecenas - Pią 30 Maj, 2008 cholera, dwa razy przeczytałem post MS i nadal nie rozumiem o czym mowa 
Stanzberg - Pon 02 Cze, 2008 W tym miejscu proszę wszystkich o uwagę, ponieważ doszliśmy wreszcie do istoty sporu, która w końcu pojawia się w każdej dyskusji na którymś etapie, a jest to wojenna granica między idealizmem i pragmatyzmem (dla bawiących się w politykę: między lewicą, a prawicą, a dla polonistów i maturzystów: między romantyzmem a pozytywizmem.  ).
Na potrzeby tej dyskusji upieram się przy postawie romantycznej, choć oczywiście jest to kwestia bardziej złożona.
Doskonale zdając sobie z tego sprawę potrafię przejść nad tym do porządku dziennego, i to jest piękne. Jak dla mnie istotniejsze od tego, jak zachodzą te procesy jest to, jaki dają efekt; w końcu przeżyć i doznań nie da się opisać całościowo przy pomocy związków chemicznych. Poglądy empiryczne (ściślej: racjonalistyczne) są mi niebywale bliskie, co nie znaczy, że mam odrzucać wszystko, co pochodzi ze sfery uczuć! A nawet jeśli nie odrzucać, to nie przyznawać pierwszeństwa.Absurd. To jest istota człowieczeństwa przecież; a 3/4 elementów tej istoty nie daje się opisać przy pomocy naukowych twierdzeń. Mówię tu o wszystkich uczuciach wyższych, od miłości po altruizm, przeżyciach estetycznych, pragnieniach (wiedzy, władzy itp. itd.), dwóch tysiącach innych zagadnień których nie chce mi się wymieniać, ale każdy z pewnością wie już o co chodzi, oraz, no właśnie: doświadczenie mistyczne. Fakt, że jest to doświadczenie jednostkowe jest niepowtarzalne laboratoryjnie jest właśnie źródłem jego największej siły. Naprawdę, nie widzę powodów żeby porównywać religię do otumaniającego opium, bo to samo można uczynić ze sztuką, poezją, muzyką, literaturą, filozofią i większością nauk humanistycznych. Funkcja tych dziedzin opiera się na podobnym mechanizmie, który w niektórych działa silniej, w innych słabiej, ale praw które nimi rządzą nie sposób ustalić metodami fizycznymi; nie ma zresztą takiej potrzeby. Wystarczy pogodzić się, że są to dziedziny z dwóch różnych sfer (naukowej i ideowej, serca i rozumu) i nie stosować tez jednych do opisywania drugich. A o to właśnie oskarżam Marksa, który nie zauważył, że religia jest emanacją ludzkiej potrzeby duchowego rozwoju, a nie autodestrukcyjną rozrywką. gooy - Pon 02 Cze, 2008
tylko dosc czesto wlasnie religia ten duchowy rozwoj calkowicie zatrzymuje. Stanzberg - Pon 02 Cze, 2008
Tak samo jest ze sztuką: przeżycie estetyczne poprzez kontakt z wartościowymi dziełami jest sprawą elitarną, dostępną dla nielicznych. Większość poprzestaje na otaczaniu się kiczowatymi namiastkami wielkiej sztuki co jakoś nie prowokuje do twierdzeń, że sztuka ogłupia. MS - Wto 03 Cze, 2008
Grzego Punk - Pon 04 Sie, 2008 Ja jestem i Punkiem i Wierzącym i nie gryzie się punk z bogiem bo można być Punkiem i Katolikiem jednocześnie, bo co ma punk do boga ?? Marchin - Pon 04 Sie, 2008 To ja też się przypierdolę.
To powinno być z Wielkiej litery.
Pudełko gwoździ - Pon 04 Sie, 2008 Włochaty: "Wierzę w Boga, który nie jest religijny, wierzę w Boga, który nie jest polityczny [...] Największym dowodem na istnienie Boga jest to, że tego dowodu nie ma. Nieuchwytny dla logicznych sieci nieodgadniony, nienamacalny dla naukowych prawd. To nie złoty cielec ni kultu posąg inny. Przecież jedna twarz to banał dla naiwnych" [/i] Nie wierzę w Boga, wierzę w człowieka, bo on może zdziałać to, w co wierzy. Ale najpierw musi uwierzyć w siebie. Zwierz@k - Wto 05 Sie, 2008 kurwa chłopaku skąd Ty mieszkasz kim Ty jesteś?
Grzego Punk - Wto 05 Sie, 2008 Ja nie wiem gdzie mieszkam ale to co powiedziałem to jest prawda bo naprawde co ma punk do wiary ?? p.s. A ty co tak tego kutasa obciągasz ?? Grzego Punk - Wto 05 Sie, 2008 A ty Marchin się zamknij bo ja pisze szybko i nie zwracam uwagi na błędy !! |
